Je wil het liefst even niks, maar je hebt nog een overvolle to do lijst staan die echt vandaag af moet? Soms voel je zo duidelijk dat je een avondje met jezelf en een goed boek nodig hebt!
Maar waarom kies je uiteindelijk toch om paraat te staan voor je gezin?
Of Misschien weet je eigenlijk al heel goed dat je intuïtie je vertelt om dingen in je leven te veranderen, maar je blijft toch vasthouden aan de zekerheid die je hebt en stelt de verandering steeds uit.
Je binnenwereld wil gehoord worden en niet genegeerd, maar het vraagt best wel wat om erop te vertrouwen dat die stem binnenin ons het beste met ons voor heeft. Dit zijn we niet gewend en sterker nog dit hebben we niet geleerd. Het luisteren naar onze ware behoefte is al heel jong de kop ingedrukt.
Want het voelt zo legitiem toch, al die alarmbellen van buitenaf?
Ik parkeer de rust en mijn gevoel, want het voelt zo legitiem toch, al die alarmbellen van buitenaf?
Voorbeelden van alarmbellen zijn: Nog even dit afmaken, nog even dat doen, dit mag ik niet missen, dit wordt van mij verwacht enz.
Het is altijd het hoofd die zich ermee bemoeid om iets niet te doen, uit te stellen, weg te stoppen of te negeren.
Een mooi voorbeeld hiervan is een deel van mij wilde een paar weken geleden nog alles af hebben voordat het nieuwe jaar begon, nieuwe doelen, nieuwe therapieën, nog meer mijn klanten tevreden stellen. Daarnaast wilde ik ook nog even een opleiding starten zo eind december.. waanzin, wat mijn hoofd allemaal wilde, ik ratelde maar door! Waarom? Omdat ik mezelf weg zette, ik was niet goed genoeg, vond ik zelf, het moest nog beter, terwijl ik hele tevreden klanten heb, die echt na 5 sessies een ander mens zijn.
Gek toch, hoe je hoofd met je aan de haal gaat.
Terwijl ik diep van binnen voelde dat het tijd voor mij was om rust te nemen en lekker in bad te gaan. Waar mijn hoofd dan al snel op antwoordde: "Maar dat kan altijd nog! Eerst dit!" Je zult het aan niemand hoeven verantwoorden als je die stem binnenin je kiest te parkeren!
Maar gezond is het niet. Je zet namelijk je hele systeem onnodig aan en op den duur loop je vast. De spanning die je meegeeft zet zich vast in het lijf en maakt ook hormonen aan die vervolgens jouw gehele interne systeem overhoop gooien.
.
Gelukkig heb ik vrij snel (dat ging vroeger ook niet heel gemakkelijk) kunnen kiezen voor mijn ware stem en ben ik volledig in de rust gegaan.Dit voelt zo goed en geeft zoveel ruimte voor meer .... He lekker .. Loslaten.. Ik snap dat deze worsteling lastig kan zijn, vooral als er niet iemand is die jou erop wijst waar jouw valkuilen liggen, of waar jouw pijnpunt zich bevindt.
Als je niet snapt waarom je de dingen doet die je doet en vanuit welke patronen deze komen, kom je nooit tot de essentie. Door echt in contact te komen met je ware doel en gevoel ontwikkeld zich een SUPERPOWER. Deze kracht, jouw kracht kun je gebruiken, om betere keuzes te maken, oude patronen los te laten, fysiek en mentaal beter in balans te zijn.
Mag ik je helpen om samen op zoek te gaan naar jouw uitdagingen en valkuilen?